پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

عباس مخبر گفت: براساس نتایج مطالعات آدامار در کتاب «روان‌شناسی ابداع در ریاضی»، نه می‌توان همه‌چیز را به خودآگاه و نه همه‌چیز را به ناخودآگاه تعمیم داد. به عقیده او، مکانیزم‌های ناخودآگاه خیلی شناخته‌شده نیستند و واقعا نمی‌دانیم در اعماق ذهن انسان چه اتفاق‌هایی می‌افتد.

«من هنوز نفهمیدم این انتگرال به درد کجای زندگی ما می‌خورد»؛ این جمله مشترک شوخی‌های پرتعدادی است که بعد از خبر حذف انتگرال از کتاب دوران دبیرستان در فضای مجازی مطرح شده است. هدف هم فقط انتگرال نیست؛ گاهی سخن از لگاریتم است و گاه مثلثات. حتی فقط بحث ریاضیات هم نیست. قوانین فیزیک و موازنه‌های شیمی مدرسه نیز در قالب این شوخی قرار گرفته‌اند. نگاه اصلی همه این شوخی‌ها به یک نکته است: چرا این مباحث که نسبتا به طور عین به عین دوباره در دانشگاه تدریس می شود، باید در دوره دبیرستان و آن هم با سختی بسیار تدریس شود ومحتوای آموزشی ارائه شده در مدارس ایران چقدر به کار دانش‌آموزان می‌آید؟ در ادامه با نگاهی به این شوخی ها از انتقاد استادان و فرجام این تغییرات نوشته ایم.

ترم تحصیلی پاییز ۹۸ زمانی بود که برای نخستین بار فارغ‌التحصیلان نظام جدید آموزش وارد دانشگاه‌ها شدند. گروهی که برخی مباحث موجود در کتاب‌های فارغ‌التحصیلان نظام قدیم مانند "انتگرال" را نخوانده بودند و حالا استادان دانشگاه باید آن‌ها را از ابتدا تدریس می‌کردند. "چالشی که حذف انتگرال ایجاد کرد" موضوع نامه‌ انجمن ریاضی ایران به دفتر برنامه‌ریزی و تألیف کتب درسی شد.

چندی پیش که برای دیدن خانواده‌ام به انزلی رفته بودم، فرصتی پیش آمد که بر سر مزار دوست خوب و قدیمی‌ام، علیرضا سایه‌بان، بروم؛ کسی که در فاجعه سقوط اتوبوس به ته دره در سال 1376 با جمعی از نخبه‌ترین و بهترین فرزندان این مملکت از میان ما رفت.